دومین شب کنسرت اساتید و حاشیه های تمام نشدنی آن

محمد رضا شجریان در دومین شب اجرای کنسرت خوددر تالار وزارت کشور به دلیل وجود مشکلاتی در صدای سالن که مانع ادامه کار بود، صحنه را ترک کرد.

به گزارش ایسنا ، در دومین شب کنسرت شجریان قطع و وصل شدن میکروفن ها در بخش اول برنامه وقفه ایجاد کرد و باعث شد شجریان قطعه بزن آن زخمه را نیمه کاره رها کند.

پس از اینکه چندین بار صدا در طول اجرای برنامه شجریان قطع شد از ادامه اجرای برنامه خود منصرف شد و حسین علیزاده، کیهان کلهر و همایون شجریان را نیز به قطع برنامه فراخواند وآنها نیز صحنه را ترک کردند . به نوشته وبلاگ استاد شجریان حمید رضا نوربخش، مدیر اجرایی کنسرت با عذر خواهی از اساتیدموسیقی ایرانی از آنها خواست تاسالن را ترک نکنید تا مشکل رفع شود.

دقایقی بعد، دوباره گروه روی صحنه آمدند و برنامه خود را ادامه دادند. استاد شجریان پیش از آغاز دوباره برنامه در سخنانی گفت: «تکنولوژی هزار مزیت دارد و معایبی نیز دارد این هم یکی از معایبش بود .» شجریان برنامه خودرا در حالی آغاز کرد که بخشی از مردم سالن را ترک کرده و یا هنوز سر جای خود قرار نگرفته بودند. گروه پس از اینکه قطعه بزن آن زخمه را اجرا کرد باز صحنه را ترک کرد و مردمی که تازه به سالن آمده و روی صندلی های خود نشسته بودند برای تنفس دوباره از سالن خارج شدند. ، علت اصلی قطع صدا در این برنامه تغییر دکور بدون هماهنگی با گروه صدابرداری عنوان شد.

خبرگزاری کار نیز در گزارشی دیگر اورده است:بعید می نمود ، شجریان و یارانش هم از خیل هنرمندانی باشند که بدون توجه به وقت ارزشمند علاقه‌‏مندانشان ، آن ها را حدود 40 دقیقه منتظر نگاه دارند . هیچ دلیل قانع کننده ای برای این رفتار وجود ندارد ، اما گویا دیگر معطل نگاه داشتن هنر دوستان ایرانی به یک هنجار تبدیل شده که نزد مجریانش نوعی پرستیژ محسوب می شود.

دومین شب کنسرت شجریان همچنان پر از حاشیه بود . خرید و فروش بلیط در اطراف تالار وزارت کشور ، ترافیک ،‌‏ بی برنامه‌‏گی در آغاز کنسرت ، یک دکور سترون و از همه بدتر مشکل صوتی سالن که غضب و قهر را برای لحظاتی بر چهره " محمد رضا شجریان" نشاند تا بار دیگر عیش همه منقض شود.
" حسین علیزاده " نوازنده تار به عنوان آغازگر این کنسرت با اجرای نغمه هایی در دستگاه چهار گاه نشان داد که موسیقی تا چه حدی می تواند ، حالت انتزاعی و انفرادی به خود بگیرد و این گونه بنماید که تماشاگر هیچ نقشی در یک کنسرت ندارد . اگر چه علیزاده با تکنیک خاص و قابل ملاحظه ای دست به ساز می برد ، اما به شدت انتزاعی و حتی گاه خارج از فواصل طبیعی می نوازد . طبیعی است که اجرایی این چنین در مذاق رتیمیک و ملودیک مردم ایران خوش نیاید.
پس از بداهه نوازی علیزاده ، پیش در آمد دشتی ساخته " یوسف فروتن " به زیبایی اجرا شد تا مقدمه ای باشد بر آواز دشتی که تار " حسین علیزاده" همراه آن بود.
تصنیف قدیمی " رو سر بنه به بالین" ، یکی از قطعاتی بود که برای اولین بار اجرا شد. به احتمال زیاد این تصنیف یکی از تصانیف زنده یاد دوامی است که "محمد رضا شجریان" آن را می داند.
ادامه ساز و آواز دشتی همراه بود با دو اتفاق ناخوشایند ؛ یکی قطع و وصل شدن میکروفون و دیگر گرفتگی صدای شجریان . همه عوامل مذکور دست به دست هم داد تا رفته رفته جوی نامنظم و بدون پیوستگی بر اجرا حکم فرما شود . نوجوانی حین اجرا کنارم خوابیده بود که دلیل این امر ، آن هم در کنسرتی که شجریان خواننده اش باشد ،می‌‏تواند یک پرسش اساسی باشد.
نوبت به اجرای تصنیف " بزن آن زخمه" رسید که احتمالا عنوانش در بروشور به اشتباه ذکر شده است . چون شعر این آهنگ چنین است :
بزن آن پرده اگر چرخ تورا سیم از این ساز گسسته
بزن این زخمه اگر چند در این کاسه تنبور نمانده است صدایی
اما در حین اجرای قطعه مذکور برای چندمین بار میکروفون قطع شد و هر چه گروه به کار خود ادامه داد ،سیستم صوتی به حالت اولیه بازنگشت و شجریان با قهر از گروهش خواست تا صحنه را ترک کنند و این جا بود که نظم بر هم ریخت . " حمید رضا نور بخش " با عذر خواهی از مردم خواست تا سرجای خود برگردند.
وقتی که گروه مجددا بر سر صحنه آمد ، مردم هنوز در رفت و آمد بودند و این رفت و آمد تا انتهای تصنیف " بزن آن زخمه " ادامه داشت. شجریان گفت که " تکنولوژی هزار خوبی دارد، این بدی را هم دارد ."
بیش از نیم ساعت استراحت ، شاید مردم را از اتفاقات قسمت اول برنامه جدا کرد . قطعه‌‏ای براساس گوشه روح الارواح در آواز بیات ترک آغازگر بخش دوم برنامه بود که نشانی از بدعت های علیزاده در آن وجود نداشت و تعلقی هم به گذشته در آن دیده نمی‌‏شد.
بعد از آواز بیات ترک و جواب آواز هنرمندانه " کیهان کلهر" نوبت به چهار مضراب بیات ترک ساخته" حسین علیزاده " رسید که بی شک دلنشین تر از سایر قطعات بود.
همخوانی" همایون شجریان" و پدر از اتفاقات همیشگی بود که نشان داد ، همایون با خوانندگی گوشه های اوج مثل عراق در افشاری ، قرار است تا جای پدر را بگیرد.
پس از آن ، تصنیف قدیمی " سلسله مو" در آواز بیات ترک ، به خاطر ملاحت در کلام و ریتم ، بویی از دوران اوج و عصر طلایی موسیقی ایرانی به مشام رساند.
آخرین قسمت این کنسرت ضربی افشاری و آواز خوانی شجریان و پسرش در آواز افشاری بود که " حسین علیزاده " همنوایی آن را بر عهده داشت . تصنیف " دستی افشان " با شعر" سهراب سپهری" و ساخته علیزاده نیز از رنگ و بویی خاص برخوردار نبود و حسی را در تماشاگر تداعی نکرد.
در پایان این اجرا ، علاقه‌‏مندان مثل همیشه خواستار اجرای تصنیف تمام سال ها ، " مرغ سحر" شدند که با موافقت گروه چهار نفره مواجه شد و شوری که در تمام مدت اجرای برنامه در سالن نبود ، در مردم به وجود آمد . نمی دانم چه رازی در "مرغ سحر" است که مردم پس از این همه سال ، عاشقانه دوستش می دارند . تو گویی سخن از زبان آنها می گوید.
کنسرت تمام شد و مردم به آسودگی و بی هیچ دغدغه سالن را ترک کردند.

صدا قطع شد، شجریان صحنه را ترک کرد

میراث خبر هم در این باره نوشت: «محمد رضا شجریان در دومین روز کنسرت به دلیل اختلالات صدا که مانع از ادامه کار شده بود، صحنه را ترک کرد.»
دومین روز کنسرت شجریان در حالی برگزار شد که قطع و وصل شدن میکروفن ها در بخش اول برنامه وقفه ایجاد کرد و باعث شد شجریان قطعه بزن آن زخمه را نیمه کاره رها کند. او پس از اینکه چند بار پیاپی میکروفن ها در طول اجرا قطع شد از ادامه اجرای آواز دست کشید از جایگاه خود بلند شد و حسین علیزاده، کیهان کلهر و همایون شجریان را نیز به قطع کار فراخواند.
گروه پس از تشکر از تشویق های مردم، صحنه را ترک کرد. حمید رضا نوربخش، مدیر اجرایی کنسرت ضمن عذر خواهی به خاطر بروز این مشکل گفت: «از استاد شجریان، استاد علیزاده، استاد کلهر و همایون عزیز و شما عذر خواهی می کنیم. لطفا سالن را ترک نکنید تا به محض رفع مشکل برنامه را ادامه بدهیم.»
پانزده دقیقه بعد، دوباره گروه روی صحنه آمدند و برنامه را ادامه دادند. استاد شجریان پیش از آغاز دوباره برنامه گفت: «تکنولوژی هزار مزیت دارد عیب هم دارد این هم یکی از معایبش.» برنامه در حالی آغاز شد که نیمی از مردم سالن را ترک کرده بودند و یا هنوز سر جای خود قرار نگرفته بودند. گروه پس از اینکه قطعه بزن آن زخمه را اجرا کرد باز صحنه را ترک کرد و مردمی که تازه به سالن آمده و روی صندلی های خود نشسته بودند برای تنفس دوباره از سالن خارج شدند. صدا بردار این برنامه که بیشتر مردم تقصیر را متوجه او می دانستند، «ریموند» یکی از بهترین صدا برداران اجرای زنده موسیقی در ایران است. به گفته نوربخش ریموند بهترین صدا بردار برای چنین برنامه ای است.
ریموند در گفتگو با خبرنگار میراث خبر، عامل اصلی قطع صدا را تغییر دکور بدون هماهنگی با گروه صدابرداری عنوان کرد و گفت: «ما از ساعت 5 در سالن هستیم. قرار بود گروه نیز برای تست صدا همان ساعت به سالن بیایند اما بسیار دیر آمدند و ما فرصت کافی برای تست صدا نداشتیم از طرفی وقتی آمدیم دیدیم که دکور صحنه را تغییر دادند و در این جابجایی ها سیم ها ما که دچار مشکل و اتصالی شده است.»
او ادامه داد: «با وجودی که گروه دکور از حساسیت های صدا برداری با خبرند به این موضوع بی توجهی کردند. اجازه بدهید به احترام استاد چیزی نگویم و این صحبت همین جا تمام شود.»
در اجرای زنده موسیقی لازم است گروه ها حد اقل دو ساعت قبل از اجرا در سالن حضور داشته باشند و صدا و دیگر عوامل را امتحان کنند. این در حالی است که حسین علیزاده و کیهان کلهر زمانی به سالن رسیدند که در های سالن باز شده بود و مردم روی صندلی هایشان قرار گرفته بودند. برنامه شب گذشته بدون توضیح و عذر خواهی بیشتری به پایان رسید. به نظر می رسد معطل شدن مردم و از دست دادن یکی از بهترین قطعات کنسرت اهمیت چندانی نداشت