جهانی شدن گریزی است از تنهایی

جهانی شدن در گفت و گو با حسین علیزاده

*تعریف شما از جهانی شدن چیست؟

تعبیری از این مسئله وجود دارد  که متاسفانه در مراکز آکادمیک ما فرصت بحث پیرامون آن وجود ندارد . تعاریفی که در ایران از زندگی جهانی ارائه میشود تعبیر جهانی است که ایران در آن جای ندارد . این تعریف به خصوص در جوامع روشنفکری ما بیشتر شنیده میشود . مردم  دنیا را به اندازه محل زندگی خود بزرگ یا  کوچک می بینند  یعنی به محیطی که در آن زندگی  میکنند تعلق معنوی دارند و آنرا از زندگی جهانی حذف نمیکنند به همین خاطر از زندگی جهانی تصور خاصی ندارند . انسان وقتی به زندگی جهانی دست پیدا میکند که همه ی دنیا  را بی هیچ کم و کاستی محل زندگی خود بداند .

*هنر جهانی چه تعریفی دارد و جایگاه آن در زندگی جهانی کجاست؟

جهانی بودن در هنر در واقع ارتباط هنری مردم جهان با هم است که در آن استثنایی بین مردم و ملیت ها وجود ندارد به این معنی که روی کره زمین خطی کشیده نشود و تنها آن بخشی که از لحاظ تکنولوژی  قدرت یا ثروت دارای برتری باشد  جهان نامیده شود . دقیقا این تعزیفی است که در مسایل سیاسی نیز به مردم دنیا تحمیل میشود و به شکل یک قانون نانوشته در آمده که اگر فردی در اروپا یا  آمریکا متولد شود فرهنگ و هنر وی به عنوان هنر جهان شناخته میشود و بالطبع سهمی برای دیگر مردم جهان باقی نمی ماند . مفهوم جهانی بودن هنر در ایران خیای گمراه و منحرف شده در حالی که در دنیا حتی در دنیای شرق این تصور وجود ندارد که فرهنگ وهنر آنها جزیی از هنر جهانی محسوب نمیشود . این مسئله هنگامی رخ میدهد که جهانی بودن از سرزمینی دیگر به ما دیکته شود که در ایران و به طور کلی کشور های جهان سوم از عدم ارتباط با دنیا نشات میگیرد . وقتی مردم این کشور ها در کشور های غربی تحصیل و یا کار میکنند سوغاتی را به کشور ما می آورند با نام فرهنگ آن جهان  و تلاش دارند تا آموخته های آن جهان را در کشور خود تبلیغ کنند .این ارمغان جهانی شدن خود زنگ خطری است تا تفکری با عنوان عقب افتادگیرا در ذهنیت مردم کشور های جهان سوم شکل دهد که نمونه آن را در ایران میبینیم .  انقلاب صنعتی در کشور های مترقیغرب که نقطه مقابل تحولات در کشور هایی مثل ایران است .انگیزه سفر و مهاجرت را در مردم کشور هایی نظیر ایران به وجود می آورد . هنگامی  که مهاجرین زندگی متفاوت در غرب را میبینند با حس وطن پرستی قوی که در آنها به وجود می آید سعی در تقلید و اجرای آن شیوه در سرزمین مادری خود دارند

این حرکت در عین حالی که فکر و هدف متعالی و بزرگی در خود دارد  منجر به بروز اشتباهات بزرگی می شود . موقعیت فرهنگی هر کشور خاص خود آن سرزمین است  و نمی توان آن را بدون زمینه های قبلی با فرهنگی غریبه پیوند داد اگر این اتفاق بیافتد حاصل این پیوند فرهنگی بلاتکلیف و بی هویت می شود .

ادامه دارد ....

***

یک خبر هم برای دوستداران استاد کیهان کلهر . احتمالا در مرداد ماه امسال شاهد اجرای این استاد بی مثال ساز کمانچه در فضای باز کاخ نیاوران خواهیم بود . متولی این اجرا نشر موسیقی هرمس است که در حال مذاکره برای  این مهم است .

***