ساز تو مرا نای قفس گیر نفس شد

سال ۱۳۳۶ بود که در صحنه متولد شد . ساز تنبور به عنوان رکن مهمی در آیین مذهبی خانواده اش مورد احترام بود . به همین دلیل بود که از کودکی با صدای تنبور پدرش خو گرفت و بعد ها سید نادر طاهری اصول تنبور نوازی را به او آموخت و این آغاز راه بود . سپس از پنجه شیرین و به یادماندنی سید امرالله شاه ابراهیمی توشه ها گرفت . هنرمندی که مرحوم عالی نژاد سالها بعد در رساله ی خود از وی به عنوان نامی ترین استاد تنبور نواز معاصر نام برد و به حق عنوانی برازنده می نمود .

گرچه به اعتقاد سید خلیل با همت سید امرالله شاه ابراهیمی تنبور از انزوای چند صد ساله به در آمد اما شاید خدمات مرحوم عالی نژاد برای شناسایی و ترویج این ساز کهن به مراتب از استادش برجسته تر بود . مرحوم عالی نژاد در طی دوران حیات از محضر اساتید برجسته ی دیگری چون درویش امیر حیاتی و عابدین خادمی نیز بهره جست و روز به روز بر تسلط خویش بر این ساز آسمانی افزود .

مرحوم شاه ابراهیمی از میان شاگردان برجسته خود نخستین گروه تنبور نوازی معاصر را تشکیل داد . فعالیت گروهی که  سرپرستی آن پس از مدتی بر عهده عالی نژاد گذاشته شد  با حضور وی در دانشگاه موسیقی دوچار وقفه شد . پس از مدتی با تشکیل گروه تنبور نوازان شمش به همت کیخسرو پور ناظری بار دیگر اعضاء تنبور نوازان صحنه گرد هم آمدند و در کنار هنرمندان تنبور نوازانی از حوزه ی گوران به اجرای برنامه پرداختند . به گفته مرحوم عالی نژاد همنشینی تنبور نوازان این دو حوزه ( صحنه و گوران ) و تلفیق سنت تنبور نوازی آنها به ترقی و تعالی بسیاری انجامید .

حاصل همکاری عالی نژاد با تنبور نوازان شمس در اثری با عنوان صدای سخن عشق و با صدای شهرام ناظری منتشر شدو به عنوانی یکی از برجسته ترین آثار موسیقی بعد از انقلاب به یادگار ماند . وی سال ها بعد اقدام به تشکیل گروه تنبور نوازان باباطاهر کرد . اجرای گروه مذکور در سال ۱۳۷۴در اجلاس جهانی هنر دینی با عنوان زمزمه قلندری موجود است که بسیاری از آثار ارائه شده در آن برنامه در قالب دو کاست با عنوان ثتای علی ( ع‌ ) و آیین مستان از سوی وزارت ارشاد مجوز پخش گرفت .

با حضور وی در تهران بر فشارهای مختلف بر وی افزوده شد تا سرانجام تصمیم بر ترک وطن گرفت و در سوئد ساکن شد . در سال های حضورش در سوئد به تحقیقات گسترده اش در حوزه موسیقی ملی و عرفانی ادامه داد و شاگردان بسیاری از بین ایرانیان ساکن اروپا پرورش داد . از این هنرمند گرامی اثری با عنوان شکرانه نیز عرضه شده است که شامل بداهه نوازی در مقام های کهن تنبور می باشد .

سید خلیل عالی نژاد سر انجام در ۲۷ آبان ماه سال ۱۳۸۰ دور از وطن به شیوه مشکوکی به قتل رسید و پیکر بی جانش در آتش رشک و کور دلی دشمنان حق و حقیقت  سوخت .

تنبور مست ضمن نکوداشت یاد و خاطره این هنرمند ارزشمند و به منظور شناسایی هرچه بیشتر ایشان به دوستدارانش در آینده نزدیک نسبت به ارائه پاره ای از آثار برجسته و منتشر نشده ی وی اقدام خواهد نمود .