گلپا و یاد آوری چند نکته

اکبر گلپایگانی به عنوان یکی خوانندگان برجسته ایران در پیش از انقلاب شناخته شد و فعالیت هنری وی هرچند کمرنگ تر در سال های گذشته ادامه یافت . این هنرمند گرامی در جدیدترین مصاحبه خود نکاتی را مطرح کرده اند که حساسیت هایی را برانگیخته است . گرچه ایشان در این مصاحبه از مخاطب قراردادن نام خاصی به عنوان منتقد شونده  دوری جسته اند اما با اندکی دقت در سخنان شان به یک نام برجسته خواهیم رسید . تنبور مست ضمن ادای احترام به این هنرمند گرامی نکاتی  را یادآور می شود :

نخست اینکه من در این نوشتار از تعارفات معمول پرهیز میکنم . از القابی چون استاد چشم پوشی میکنم و روی سخن شما  را محمد رضا شجریان می دانم.

آقای گلپا . شخصیت هنری و مردمی شما در حدی است که تخریب شخصی دیگر در گفته های شما کم لطفی به شعور و شخصیت هوادارانتان است . مدت ها است که در مصاحبه ها و یا مجالس خصوصی به صراحت یا کنایه سخنانی را مطرح می کنید که خودآگاه یا ناخودآگاه موجب گسست و تقابل شما و هوادارانتان با طیف گسترده ای از هنردوستان و هنرمندان شده است که در صف نخست این دسته محمد رضا شجریان قرار دارد.

کارنامه هنری شما بر کسی پوشیده نیست و فعالیت شما شایسته ستایش است . اما به خاطر داشته باشید همیشه آغازگر هر راه پیشرو نیست و گاهی باید در برابر برتری دیگران تمکین کرد . به هیچ عنوان قصد مقایسه و داوری بین شما و دیگری را ندارم اما فراموش نکنید در مقابل جوایز به حق شما آقای شجریان هم دو بار نامزد دریافت جایزه ی گرمی شد و بار ها در یونسکو هم به اجرای برنامه پراخت و ... . افتخاراتی که نصیب موسیقی ایران شد نه شخص خاصی .

آقای گلپایگانی در نظر داشته باشید که هنر و سیاست  در طول تاریخ هرگز از هم جدا نبوده اند و هنر ابزاری برای بیان مشکلات توده بوده است. هنرمند آن زمان که همراه و همگام جامعه در حرکت و تکامل بوده است جاودانه شده و آثارش نه تنها برای مردم هم دوره اش که برای نسل های آینده خاطره انگیز و دل نواز شده است . مرغ سحر که از آن یاد کرده اید نمونه ای از آن آثار جاودانه است که برای یک ملت خاطره انگیز است . اثری ساده و روان با مضامین عمیق سیاسی که شاعر و آهنگساز برای بیان اعتراض خود آفریده اند و چون آفریدگانش همراه و همگام مردم بوده اند هنوز هم شنیدنی است .

اگر توانایی تکامل هر اثر هنری را در خود ببینیم باید نسبت به بازخوانی آن همت کنیم . بی شک اگر تکاملی در کار نبود و شعر و موسیقی اش امروزی نبود کسی با مرغ سحر اشک نمی ریخت .

آقای گلپا . زیاده روی  در بکار بردن لفظ من دلیلی بر کمبود ظرفیت محبوبیت و معروفیت هر هنرمندی است . اینکه در هر خانه ای چهار نوار گلپا پیدا می شود آماری بسیار سخاوتمندانه است که هر داور منصفی را نسبت به منبع ارائه دهنده آمار دچار تردید می کند .

 تنبور مست ضمن ادای احترام برای تمامی هنرمندان کشورمان آرزوی سلامت می کند .