اوضاع غم انگیز موسیقی . در خارج تمجید در داخل تمسخر

پرنده ها

 به تماشای باد ها رفتند

 شکوفه ها

به تماشای آبهای سفید

زمین عریان مانده است و

 باغ های گمان

 و یاد مهر تو 

 ای مهربان تر از خورشید

 

***

 

در حالی که با اعلام اسامی برنده های جایزه گرمی مشخص شد که این بار هم هنرمندان ایرانی از دریافت این نشان ارزشمند موسیقی جهانی ناکام مانده اند توجه به نکاتی چند لازم به نظر می رسد . 

 نزدیکی فرهنگی مردم ایران با سایر ملل با تمدن جهان بخصوص کشور های همسایه ایران که از نظر تاریخی دارای مشترکات بسیاری می باشند و اغلب تا چندی پیش قسمتی از خاک ایران بوده اند سبب شده که بسیاری از هنرمندان ایرانی به خلق آثار مشترک با هنرمندان این کشور ها همت گمارند . در این میان موسیقیدانان سهم ارزشمندی از این همکاری نیکو را بر عهده داشته اند . به گفته حسین علیزاده توجه کنید :

 وقتی همکاری با گاسپاریان به من پیشنهاد شد نگاهم به دور دست خیره شد و صدای سحر انگیزی مرا  به سوی خود کشاند . همان صدای آشنایی که حکایت جاودانگی عشق با اوست .  هر نغمه را یاد آور می شدیم.  چه بنوازیم ؟  شور ؟ دشتی ؟ چهارگاه ؟ بیات شیراز ؟یا ...  همه این عناوین بار زیادی برایمان داشت . موسیقی ایران و ارمنستان زبان مشترکی است که هر عبارت آن برای هر دو ملت آیینه ای از تاریخ است . 

هدیه ای که اساتید موسیقی ایران و ارمنستان به مردم کشورشان تقدیم کردند نه تنها زبان مشترک ملت دو کشور که زبان مشترک ملل جهان بود . امید که این گونه فعالیت ها در آینده بین هنرمندان کشورمان و سایر ملل گسترش یابد تا هم موسیقی کشورمان در عرصه بین المللی  به اعتباری درخور دست یابد و هم ظرفیت های برجسته و ناب موسیقی ایران در تقابل با موسیقی سایر نقاط جهان نمایان تر شود .

اثری که با نام به تماشای آب های سپید جزء پنج اثر برتر جهان قرار گرفت حاصل اجرای کنسرتی بود که حسین علیزاده و گروه هم آوایان به همراه ژیوان گاسپاریان و آرمن غازاریان و وازگن مارکاریان در تابستان 82 برگزار کرد . این اجرا توسط نشر هرمس فیلم برداری شد و قرار بود که مستند اجرای آن توسط آقای سیف اله صمدیان تهیه و در اختیار علاقه مندان قرار گیرد که به لطف متولیان موسیقی ایران نشر هرمس از انتشار آن پس از گذشت 3 سال و تلاش های فراوان منصرف شد .                                                                                                       

 

***

 در حالی که در خارج از ایران شاهد تمجید از موسیقی ایران بودیم در داخل کشور در همایش طنزی با نام طنز طهران و با همت شهرداری تهران و صدا و سیما و با حضور شهردار تهران شاهد تمسخر موسیقی ملی و اساتید بزرگ آن به بیشرمانه ترین شکل ممکن هستیم .  

در طی اجرای این برنامه با پخش یک کلیپ انیمیشن با صدای شهرام ناظری و همراهی گروه اساتید شاهد توهین آشکار تهیه کنندگان به موسیقی ملی و اساتید بزرگی چون جلیل شهناز -  فرامرز پایور -  شهرام ناظری و... و بد تر از آن بزرگان از دست رفته ی موسیقی ایران چون استاد اصغر بهاری و تهرانی بودیم . جای تاسف است در حالی صدا و سیمای ایران از یاری رساندن به موسیقی ملی کشورمان به بهانه های مختلف سر باز می زند کمر به تمسخر آن نیز بسته و به بزرگان آن در این برنامه ی به ظاهر طنز توهین می کند . شاید اگر جناب خمسه به عنوان کارگردان این برنامه اندکی تامل می کردند به سوژه های بهتری برای خنداندن مردم می رسیدند .                                                                                               

 

***

عکس از سایت هرمس