هنرمندی از جنس ما

۱- اکثر دوستان مستند بی بی سی فارسی را از استاد شجریان ملاحظه کردند . سخنان ایشان در این روزگار دروغ و محاق شایسته ستایش بود . بی شک ایشان سطر برجسته ای از تاریخ هنر این سرزمین خواهند بود و چه زیباست جاودانه شدن در دل مردم با ماندن در کنار آنان  . شاید استاد شجریان هم این کلام شاملوی بزرگ را در خاطر داشته باشد که : 

 اما داوری آن سوی در نشسته است٬ بی ردای شوم قاضیان 

ذات اش درایت و انصاف  

هیات اش زمان  

و خاطره ات تا جاودان جاویدان در تکرار ادوار داوری خواهد شد.  

آری . انسان شدن ساده و انسان ماندن همان دشواری وظیفه است .  

۲ - به قول جناب شجریان مذهب و موسیقی در طول تاریخ همواره مقابل هم بوده اند . و در این میان همواره قربانی این تقابل در سرزمین مذهب زده ما موسیقی بوده است . به راستی چه بر سر ما آمد که در هزار و اندی سال تمام تمدن و هنر خویش که زمانی به آن می بالیدیم را با مذهبی معامله کردیم که بهای آن بهایی بس گزاف و دستاوردش عرب شدن فارس ها و ترک شدن مولانا ها بود . براستی آیاپدران ما هزاران سال پیش از شنیدن صدای آواز زنان این سرزمین به همراه تنبور و ...  احساسی داشتند که آریا نژادان امروز ایران به داشتن آن محکوم و قربانی می شوند؟حس نفرت انگیز شهوت که تنها برازنده اعراب جاهلیت و بازماندگان خبیث آنهاست نه پاک نژادان قوم آریا. 

براستی که دین افیون توده هاست...