آرشهها به فرمان رهبر ارکستر بالا میرود و زخمهها پایین می آید و صدایی همه سالن را پر می کند:« ای وطن ریشهام در خاک تو/ شاخ و برگم در هوای پاک تو .»
ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی در سومین روز جشنواره موسیقی فجر نام ایران را در تالار وحدت طنین انداخت. فخرالدینی که تا یکساعت پیش از اجرا مشخص نبود که به روی صحنه تالار وحدت برود یا نه، قطعاتی به یاد ماندنی را در هفتمین سال فعالیت این ارکستر اجرا کرد.
بعد از تو، گلنار، چهارمضراب چهارگاه برای ویلن ارکستر، بار عشق، نظر زیبا بین قطعاتی بود که در بخش نخست این اجرا با همصدای سازهای ایرانی با ویلن، ویلن سل و پیانو اجرا شد.
سازهای ایرانی سکوت میکردند و سازهای کلاسیک اروپایی با یکدیگر همراه میشدند و برعکس. اما وقتی همه سازها با هم همراه میشدند نوایی دلنشینی از گلوی سازها خارج میشد. نوایی که حتی اگر بخشی از آن را به دلیل مشکلاتی که برای اختصاص ندادن جای مناسب به خبرنگاران از دست داده باشی، باز هم آرامبخش است.
اشعاری از حافظ و سعدی و مولانا این همراهی را با صدای سینا سرلک و فاضل جمشیدی کامل میکرد. در بخش اول نوید مصطفیپور با تکنوازی ویلن خود هنرنمایی کرد.
فانتزی اوزیر حاجی بیگف با همراهی تار رامیز قلیاف نوازنده آذری مهمان ارکستر ملی بخش دوم را رنگین کرد. قانون، سهتار، ضرب، سنتور، ویلن، ویلن سل و پیانو ساز قلیاف را همراهی کردند. موسیقی با ضرب آهنگ شادی آواهای ایرانی و ترکی را با هم در آمیخت. آواهای روستائیان، کوچ عشایر و عروسیهای مناطق مختلف. در ادامه این بخش «اولین محبت» و «در نور ماه» با تکنوازی تار قلیاف از آخرین ساخته فرهاد فخرالدینی اجرا شد. اما ماندنیترین بخش اجرای قطعهای به نام «ایران من» با همصدایی سینا سرلک و فاضل جمشیدی ساخته نسیم شاملو بود که پس از دو بخش «رنگهای طبیعت» و «بختیاری» اجرا شد:« ای زمین و آسمانت آشنا/ کوه و دشت بی کرانت آشنا/ این وطن هر گوشهات کاشانام/ عشق تو هم جان و هم خانهام / نام تو تا ابد پاینده باد/ سرزمین عشق و عرفان ایران زنده باد»