نه پرم رنگش رفته نه سرم تاجش ریخته

بابک بیات را هم مثل بسیاری دیگر از هنرمندان و بزرگان فرهنگ ایران به خاک سپردیم . افرادی که حتی نگاهی گذرا بر اسامی شان شاید مدت ها زمان ببرد . با بابک بیات پیش تر از اینها الفت گرفته بودیم . بزرگتر ها خاطرات خوشی از آثارش در ذهن دارند و ما هم گرچه با اندکی تاخیر اما همان خاطرات را با همان زیبایی در ذهن داریم . راز ماندگاری هنرمندانی چون بیات اینگونه است . با بیات هنوز هم می توان پس از سال ها به تماشای فریاد زیر آب نشست . لذت برد و عاشق شد . هرگز از خاطرات کودکی ام خروس زری پیرهن پری شاملو را فراموش نمی کنم . اثری جاودانه که پس از فوت استاد بیات فهمیدم که این اثر حاصل همکاری شاملو و بیات است .

 استاد بیات به همان اندازه در خاطره ها می ماند که آثارش ماندگارند . از این پس با شنیدن موسیقی سلطان و شبان باید با دریغ و افسوس ترکیبی از لذت و اندوه را در چهره ی هم ببینیم . لذت از شنیدن و دل سپردن به هنری والا و افسوس از فقدان آفریننده ی آن . باز هم بزرگی از میان ما رفت . بی شک تا مدتی بیات بر سر زبان هاست . تجلیل پشت تجلیل و تقدیر پشت تقدیر . اما تجلیل و تقدیر از کسی که فقط نامش در بین ماست چه فایده دارد . بی شک بیات و دیگران با آثارشان در میان مردم هستند و این ماندگاری بزرگترین تقدیر از یک هنرمند است .  پس دیگر خود و دیگران را با برپایی مراسم های کلیشه ای  خسته نکنیم . تا آن زمان که هنرمندان در کنار ما هستند راه برای قدردانی از زحماتشان بازاست . باز هم آثار بیات چون دیگر درگذشتگان هنر ایران نایاب می شود و... ای کاش مرده پرست و زنده کش نبودیم .

در اینجا یاد و خاطره احمد شاملو  را نیز گرامی میدارم و از صمیم قلب به این شاعر بزرگ ایران زمین ادای احترام میکنم .

 تنبور مست با دیگر در گذشت استاد بابک بیات را به تمام دوستان هنرمند و هنردوست و خانواده محترم ایشان تسلیت عرض می کند .